Παναθυρέλι μ' αψηλό
που'σαι τ' σπιτιού του μάτι,
σ'μάνι'ξι σι παρακαλώ
τσι φέξει στου διαβάτη...
Στου παναθύρ' σαν κάθισι
ι νούς σι μ' σ' απεικάζει
σα μια εικόνα τσ' Παναγιάς
σι ταπεινό πιρβάζι.
Ψάχνου στου παναθύρι σου
πίσ' απ' του κουρτινάκι
να δω τουν ήλιου της νυχτιάς
της μέρας τ' αστιράκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου