ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ (ΛΕΣΒΙΑΚΑ - ΣΠ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ)

Του μουρέλι μ' θα παντρέψου
Να του σπιτουν'κουτσιρέψου
Θα του δώσου ένα αμπέλ'
Να χουρεί η λαγός να μπαίν'.
Θα του δώσω αργαστήρια
Μη τις ψάθης σκηπασμένα,
Μη τ' αυγά παραντουμένα,...

Θα του δώσου τσι χουλιάρια
Τς αχηλώνας τα πουδάρια,
Θα του δώσου τσι πηρόνια
Τς αχηλώνας τα κανόνια,
Θα του δώσου τσι σιντούκι
Τς αχηλώνας του καμπούκι.
Του μουρέλι μ' θα παντρέψου
Τσι φτουχό δε θα καλέσου.
Σ' όσοι γάμ' κι αν ηπήγα,
Τέτοιου γάμου γω δεν είδα,
Νάνη η νύφη κρυσταλλένια
Τσι ι γαμπρός μι άσπρα γένια!

Πούντου να του δω κουμμάτ',
Ώστη νάβγει του φηγγάρ'
Ώστη να καταπλατύν'
Του πηδί μ' να μηγαλύν'!

Παπ'τσέλια μη κουρδέλης
τση μη κηντήματα
του χ'σό μ' μουρό τα φόρ'γει
τσι γύρ'ζει σήμηρα.

Του μουρό μου του καλό
Μέσ' τη πόλη του'δα 'γω
Τσι παζάρηυγη κουλιό
Μάζουνη ληφτουκαρδέλια
Τάριχνι μέσ' τα κουρφέλια
Του μουρό μου μάλαμα
Τι του θέλει τ' άλαγμα;

Του μουρό μου του καλό
Να του είχη άλλη γιό
Να του πάρου 'γω γαμπρό,
Να του έχου πάντα γιό
Πάντα γιό, πάντα γαμπρό
Πάντα τέκνου φουβηρό!