Λαικές ονομασίες μανιταριών σε διαφορές περιοχές της Λέσβου

Η καταγραφή των λαικών ή εμπειρικών ονομάτων των μανιταριών που συναντούμε σε διάφορες περιοχές της Λέσβου, από το βιβλίο του Δ. Κελτεμλίδη, «Τα μανιτάρια του βουνού και του Κάμπου».


Αμανίτες: λέγονται στη Λέσβο όλα ανεξαιρέτως τα μανιτάρια.

Αγκαθίτες: Μανταμάδος, τα Pleurotus eryngii.
Ακσταρίτες: Αγιάσος, Μανταμάδος, Ευεργέτουλας, Lactarius torminosus επειδή βγαίνει στους αστσίστες (Λαδανιά Cistus incanus) αλλά λέγονται και οι Lactarius deliciosus, το πιο διαδεδομένο και περιζήτητο μανιτάρι στο νησί.

Αναρτσίστες, Αρκδίτες, Αρτσίτες: Άντισσα, Σκαλοχώρι, Ερεσσό, Πάμφιλα, Θερμή, Παναγιούδα, Ευεργέτουλας λέγεται ο Pleurotus fuscus (ostreatus) var ferulae, από το φυτό που συνήθως ευδοκιμεί κοντά και δεν είναι άλλο από το Ferula communis (φερούλα η κοινή), που στην τοπική διάλεκτο λέγεται άρτκας ή άρκας από το «Νάρθηξ» των αρχαίων.

Kαβακίτες ή Λευκ(τσ)ίτες: Μανταμάδος, Μυτιλήνη, Ευεργέτουλα, Πάμφιλα. Πρόκειται για τα μανιτάρια που φυτρώνουν στον κορμό ή σε κούτσουρα λεύκας (καβάκι) δηλαδή το Pleurotus ostreatus. Με την ίδια ονομασία λέγονται και τα μανιτάρια που φυτρώνουν στη ρίζα της λεύκας και πρόκειται για το είδος Agrocybe cylindaracea.
Share