Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ΤΟ ΑΓΙΑΣΩΤΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

ΤΟ ΑΓΙΑΣΩΤΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ (ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΙΧ. ΚΟΥΤΣΚΟΥΔΗ- ΛΑΪΚΑ ΔΙΣΤΙΧΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ)

Γράμμα στο δρόμο που θα πας, να μην καθυστερήσεις
να πας και στην αγάπη μου, να την καλημερίσεις.
 
Σου στέλνω δυο γαρύφαλλα απ' το δικό μου κήπο
για να μετράς, αγάπη μου τις μέρες που θα λείπω.
 
Με τα παλιά σ' αγάπησα και με τα λερωμένα
και με τα ρούχα της δουλειάς τρελαίνομαι για σένα.
 
Ποιό 'ναι το πιό ψηλό βουνό, κατάκορφα να ανέβω
το σπίτι μας το πατρικό, να βλέπω να αγναντεύω.
 
Είσαι άστρο της αυγής, στο παράθυρο αν βγεις,
πέταξέ μου δυό φιλιά, έστω κι από μακριά.
 
Αγάπα με να σ' αγαπώ και να το επιμένεις
στην ξενητιά κι αν βρίσκομαι πρέπει να περιμένεις.
 
Για μια μελαχρινή πονώ, μα μια ξανθιά θα πάρω
να βάλω τη μελαχρινή στο γάμο μου κουμπάρο.
 
Θεέ μου παντοδύναμε και μέγα τ' όνομά σου
φύλλο δεν πέφτει από δεντρί, χωρίς το θέλημά σου.
 
Σαν το γυαλί το φιρφιρί, που δεν το πιάνει σκόνη 
λάμπει και το κορμάκι σου καθημερ΄νή και σκόλη.
 
Γαρυφαλλιάς γαρύφαλλο και κανελιάς κανέλα,
αν μ' αγαπάς πουλάκι μου, πάρε το δρόμο και έλα.
 
Αν δεις πουλί μου κι έρχονται σύννεφα μαυρισμένα
είναι δικά μου βάσανα και τά 'χω σκορπισμένα.
 
Μην κλαις μαννούλα μου γλυκειά, που είμαι μακριά σου
πολλές μητέρες βρίσκονται στη θέση τη δικιά σου.
 
Όλος ο κόσμος χαίρεται, γλεντά διασκεδάζει
και εμένα η καρδούλα μου κλαίει κι αναστενάζει.
 
Αηδόνι του περιβολιού, πάσκισε νά βρεις ταίρι
γιατί χειμώνας δεν περνά χωρίς το καλοκαίρι.

Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου