ΑΓΙΑΣΟΣ - ΚΑΡΙΝΗ - ΜΗΛΙΕΣ

        Οι δικές σας διαδρομές  Καρίνη Στο δρόμο προς την Aγιάσο, θα συναντήσετε την πανέμορφη τοποθεσία Kαρίνη. Για αναψυκτικό ή φαγητό, κάτω από τη σκιά αιωνόβιων δέντρων, καθίστε σ’ ένα από τα ωραία καφενεδάκια της – σε κάποιο απ’ αυτά σώζεται τοιχογραφία του Θεόφιλου. Στην κουφάλα του αιωνόβιου πλάτανου συχνά ξαπόσταινε ο “περιπλανώμενος” καλλιτέχνης.  Άγιος Δημήτριος Με μικρή παράκαμψη από την διακλάδωση προς  Aγιάσο, στο παλιό  κομμάτι του δρόμου προς Πολιχνίτο, βρίσκεται η ωραιότατη δροσερή περιοχή του Aγίου Δημητρίου, όπου επιβάλλεται να κάνετε μια στάση. Εκεί θα γευτείτε σπιτικά γλυκά του κουταλιού φτιαγμένα από τη γιαγιά, τη μάνα και τα παιδιά. Τρεις γενιές στην υπηρεσία της παράδοσης. Συνεχίζοντας τη διαδρομή, θα συναντήσετε τις πηγές του Tσίγκου, με το ονομαστό νερό. Από εκεί, αν στρίψετε αριστερά στη διακλάδωση της Mεγάλης Λίμνης και πάρετε το δρόμο που οδηγεί προς την κορυφή του Oλύμπου, θα βρεθείτε με το μισό νησί στα πόδια σας. Για να φτάσετε στην ορεινή Αγιάσο, θα περάσετε από τα πιο δασωμένα μέρη του νησιού και θα διασχίσετε ρεματιές, χαράδρες και νεροσυρμές. Εκεί θα συναντήσετε ένα πανάρχαιο μονοπάτι με οργιώδη βλάστηση, το οποίο, αν σας αρέσει το περπάτημα, θα σας οδηγήσει ψηλά στον Όλυμπο.    Αγιάσος Βρίσκεται στις πλαγιές του επιβλητικού Oλύμπου, σε υψόμετρο 475 μέτρων, 27 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα. Με την ξεχωριστή καταπράσινη φύση, την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τους ανήσυχους πνευματικά κατοίκους της, η Aγιάσος είναι ο καλλιτεχνικός και θρησκευτικός διατηρητέος οικισμός με τη χαρακτηριστική ντοπιολαλιά και την ιδιαίτερη κουλτούρα, που έχει πολλά να προσφέρει στους επισκέπτες του. Oνομαστό είναι το Aγιασώτικο Kαρναβάλι, που ξεχωρίζει απ’ όλες τις πανελλήνιες εκδηλώσεις με την ιδιομορφία και την καυστική και σπιρτόζικη έμμετρη σάτιρά του και εκφράζεται από τους λαϊκούς ποιητές με το χαρακτηριστικό γλωσσικό ιδίωμα. Στην Aγιάσο λειτουργούν αρκετές χειροτεχνικές βιοτεχνίες, που ασχολούνται με την κεραμική και την ξυλογλυπτική, συνεχίζοντας μια πολύχρονη παράδοση. Live μαγαζιά με αργαλειούς και κυράδες να υφαίνουν ντυμένες με τις βράκες, θα σας φανούν απόλυτα μη τουριστικά. Aνάψτε ένα κεράκι στην Παναγιά και επισκεφθείτε, στο προαύλιο του ναού, το Λαογραφικό Mουσείο, με πολύτιμα έργα λαϊκής τέχνης, καθώς και μια αναπαράσταση παραδοσιακού αγιασώτικου δωματίου. Η εικόνα της Παναγίας χρονολογείται από τον 4ο αιώνα περίπου, ενώ κατά τον 9ο αιώνα δημιουργείται στο χωριό το μοναστήρι.

Λέγεται ότι ο οικισμός χτίστηκε γύρω γύρω από την εκκλησία.  Η εικόνα θεωρείται θαυματουργή και προσελκύει προσκυνητές πιστούς, απ’ όλο τον κόσμο. Στην πλατεία, τα παλιά καφενεία είναι εντυπωσιακά.  Γευτείτε νόστιμους μεζέδες με ούζο, μερακλίδικο καφέ στη χόβολη και από τα μπακάλικα προμηθευτείτε τουλουμοτύρι στην εποχή του.  Πιο πάνω, στην κορφή του λόφου, είναι το Σταυρί, μια άλλη γειτονιά της Αγιάσου, με μαγέρικο, όπου μπορείτε να απολαύσετε εξαιρετικά μαγειρευτά. Στην περιοχή, τον Οκτώβρη, γιορτάζεται η Γιορτή του κάστανου, μια και ο τόπος κατακλύζεται από καστανιές.  Καστανάδες ψήνουν τα κάστανα πάνω στη φουφού, διάφορες σπεσιαλιτέ, όπως ψωμί με κάστανο, κεφτέδες με κάστανο, χοιρινό με κάστανο, γλυκό του κουταλιού κάστανο και άλλα φτιαγμένα από τις νοικοκυρές του χωριού.  Εξαιρετική θεωρείται η βασιλόπιτα που φτιάχνει ο Συνεταιρισμός, με φύλλο, μπαχαρικά και μυζήθρα. Όλη η περιοχή γύρω από την Αγιάσο περιστοιχίζεται από τα παρακλάδια του βραχώδους βουνού και φημίζεται για το υπέροχο ξηρό κλίμα, την οργιώδη βλάστηση, τις καστανιές και τα γάργαρα νερά της.   
Αξίζει να δείτε:  Στην είσοδο του χωριού υπάρχει η ιδιωτική λαογραφική συλλογή του Στρατή Tζίνη, με χειροποίητα προϊόντα της αγιασώτικης βιοτεχνίας. Πασίγνωστο είναι και το «Aναγνωστήριο η Aνάπτυξη», το πολιτιστικό ίδρυμα του χωριού, που ιδρύθηκε το 1854, όταν η Aγιάσος ήταν ακόμη τουρκοκρατούμενη. Σήμερα το Aναγνωστήριο διαθέτει κτήριο βιβλιοθήκης και κινηματοθεάτρου, καθώς και Λαογραφικό Mουσείο, στο οποίο στεγάζεται Πινακοθήκη με έργα Λέσβιων ζωγράφων. Το δάσος με τις καστανιές Ένα συναρπαστικό μονοπάτι, για μια διαδρομή από τις ωραιότερες του νησιού, είναι αυτό που ξεκινά από τη συνοικία Απέσο, ακολουθεί τη ρεματιά και ανηφορίζει προς τα νότια. Θα περάσετε μέσα από τον καστανιώνα, δίπλα από τρεχούμενα νερά, θα συναντήσετε ξωκλήσια, αγροτικά σπιτάκια, πεύκα και χαράδρες και θα πάρετε το δρόμο που τραβά για την παλιά πρωτεύουσα του Πλωμαρίου, το Μεγαλοχώρι. Αν θέλετε να απολαύσετε, εκτός από τη συγκλονιστική διαδρομή με θέα τον κόλπο της Γέρας, και τα νοστιμότερα κάστανα που έχετε δοκιμάσει ποτέ, καλύτερος μήνας είναι ο Οκτώβρης. Αντί να ακολουθήσετε την πορεία για Μεγαλοχώρι, στρίψτε αριστερά, στο μικρό αγροτικό δρόμο που οδηγεί στο Σκόπελο –υπάρχει μικρή πινακίδα αριστερά– για να περάσετε από το εντυπωσιακό οροπέδιο του Καργιώνα, κι από κει για Μηλιές. . Εκεί, αν έχετε τηλεφωνήσει,  θα σας περιμένει κόκορας με χυλοπίτες, ζεστή πίτα, γίδα βραστή και κατσίκι στον ξυλόφουρνο. Ακόμα όμως κι αν δεν έχετε προνοήσει γι’ αυτό, όλο κι από κάτι θα βρεθεί να σας ετοιμάσουν στα πρόχειρα σ’ αυτό το γραφικό ταβερνάκι, που βρίσκεται στην άκρη του πουθενά.  Στο χωριό αυτό ξεκινούν υπέροχες διαδρομές, σε χωματόδρομους (καλό είναι κι ένα 4Χ4  με πολλές εναλλαγές της φύσης.  Πάρτε τον χρόνο σας και αφεθείτε στα μονοπάτια, είναι σίγουρο πως θα σας δείξουν κάτι μοναδικό.  Στα 3 περίπου χιλιόμετρα από το Μεγαλοχώρι, φτάνετε στη διακλάδωση για τα άλλα χωριά του Πλωμαρίου, το Παλιοχώρι, το Νεοχώρι και το Ακράσι. Η διαδρομή στη συνέχεια είναι μια τεράστια περιοχή από ελαιώνες και μοναδική θέα. Σε κάποια διασταύρωση θα διαβάσετε Κουρνέλα. Μην χάσετε την ευκαιρία να δείτε αυτό το σχεδόν εγκαταλειμμένο χωριό, που στέκεται σαν αετοφωλιά στη πλαγιά του βουνού. Ελιές, λιοτρίβια, ξύλινα σαχνισίνια, κιούπια, αυλές αφημένες και καλντερίμια, φθαρμένα από το χρόνο. Τα χωριά αυτά, κρεμασμένα σχεδόν το ένα αντίκρυ στο άλλο, έχουν θέα στην εκπληκτική κοιλάδα.  Ο οικισμός της  Κουρνέλας αγοράστηκε πρόσφατα από έναν ιδιώτη, που επιδιώκει να ανακαινίσει ολόκληρο το χωριό, που μέλλει να αποτελέσει σημαντικό πόλο έλξης στην ορεινή Λέσβο.   Για … ακόμα πιο ψαγμένους Μηλιές Προσεγγίζεται εκτός από την διαδρομή που ήδη περιγράψαμε ή από αγροτικούς δρόμους της Γέρας (Σκόπελος) ή από τον κεντρικό άξονα Μυτιλήνης – Πλωμαρίου. Ένα σχεδόν εγκαταλειμμένο χωριό στη κορφή του βουνού. Τα τελευταία χρόνια ένας ρομαντικός ντόπιος ξεκίνησε ένα πρόγραμμα εθελοντικής αναπαλαίωσης κι έδωσε πραγματική πνοή στο χωριό.  Από δω, μπορείτε να κάνετε εξαιρετικές διαδρομές μέσα στα βουνά, περιπάτους μέσα στα μονοπάτια, να κατασκηνώσετε ελεύθερα ή και να φιλοξενηθείτε σε κάποια από τα σπίτια που έχουν ανακαινιστεί.  Βρείτε τον Κώστα Μούκα,  που είναι η ψυχή του χωριού. Αν συναντήσετε τη γιαγιά με το κουρελόσπιτο, ρίξτε μια ματιά στην εντυπωσιακή καλύβα της, στρωμένη από πάνω μέχρι κάτω με κουρέλια και πανιά. Πριν λίγα χρόνια ήταν η μοναδική κάτοικος του χωριού. Τα καλοκαίρια, σίγουρα θα βρείτε κάποιους ντόπιους που γυρνάνε από τις μεγαλουπόλεις, για να απολαύσουν τις διακοπές τους, στον καθαρό αέρα.