Ιγώ τσ΄η γ'ναίκα μ', του Λινέλ',
τιριάξαμι, δόξα σ' η θιός
----τσ' αυτή κουμμάτ' σαν αγαθή
τσι γώ κουμμάτ' σαν αγαθός.
Μια φουρά δεν μπουρώ να πω
τσι μ' αγαπά, τσι τ'ν αγαπώ,
χατήρ' πουτές ε μι χαλά,
χατήρ' πουτές ε τνη χαλώ
τσι σαν τνη φ'λώ τσ' αυτή μι φ΄λά
τσι σα μη φ'λα τσι γώ τνη φ'λώ.
Τσι δώσι πάρι, μέρα βράδ'
-----έσουσι χρόνους τώρα....-----
Αυτά όμους είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Ε, όσου α πεις δα, τάχουμι
τσι μεις τα θ'κά μας, τ' "άλλα".
Τα λέμι τσ' ένα χέρ' κουμματ'.
Αμ ως να πει, να παίξ' του μάτ'
γ'νόμαστι μέλι γάλα.
Τσι σαν τα π'λέλια μεσ' στ' φουλιά,
πριν να ξισπάσ' άλλ' μπόρα...
Αυτά όμους είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Ε!! γ'ναίτσις είνι, βρε πιδί μ'
έχιν κουμμάτ' λαφράδα!
Ιδώ δα γι' αλαφρόπιτρις
γινίκαν β'να στ'ν Ιλλάδα
τσι γώ θα κάτσου μα του Ξ'το,
για του Λινέλι μ' να νοιαστώ
για του Λινέλ' που΄νι λουλ'λδέλ'
του πρώτου μέσα στ' χώρα?
Θα πεις, αυτά όμους είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Καμμιά φουρά, λοιπόν που λες,
τ'ν ηρχόντιν κατ' ξαγέρια
----ούλις οι γ'ναίτσις ταίρια!!!----
Να, μια να μαντ'λουδένιτι,
μια να μακρύν' τα φ'στάνια τς,
μια να τα αψ'λών' τσι να παγαίν' σα διάνα απ' τ'ν πιρ'φάνεια τς
τσι γω να διμουνίζουμε,
να λέγου : να δα η γι' ώρα....
Μόλα τα!! αυτά είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Γω τού'λιγα τώρα τσιρό :
Θαν έχουμι τριχάματα!
Δεν είνι τούτα πράματα
για μας βρε συ μουρέλι μ' Λέν' !
Τσείν' χτύπα τσ' γρόθι τσ' στου τραπέζ'
τσι γ'νάτιβγι : "θα γέν', θα γέν"!!!
-----Αμ' τίλουγια να πάμι δα
δυό ν'κουτσιροί αθρώπ' τσ' οι δυό,
να βγάλουμι του ρούχου μας τσι να φουρέσουμι μαγιό,
αμ' πως α πάμε δυό ζουρλοί
να τσαλαβ'τούμι μεσ' τσ' γυαλοί,
να πάρουμι μαθέ του νάμ',
γυμνοί πα στς βράχ' σα τουν Αδάμ,
να γλέπ' μας, κόσμους τσι ντουνιάς
τσι κ'βάρα σιργιαντζήδις
---τα μάτια ντουν γαρίδες---
να γίνουμι ριντίκουλα
μουρή διαβόλ' η κόρα...
Μα λέμι : Αυτά είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Τσείν' όμους που? τ' αλλόφιρι
τσ' άρχισι τ'ν γουργουρίδα.
πότι πους καπαντίζιτι,
πότι πους βγάζ' βρουτίδα
----τ' διαβόλ' τα παλιουθήλ'κα!-----
πότι πους έχ' σι τσίλι'κα,
πότι κουκούδια στου τσιφάλ' ,
πότι σπειρέλια στ'ν αμασκάλ'.
ατζιλουκρούσ'τσι θάλασσα
τσι πότι η Τσυριατσή θαν' έρτ',
γιν'τσ' ένα ζουντανό πληχ'τσό
τσ' ένα κατουχρουνίτ' κου ντέρτ'!
Ήρχιζι τ' λίμα απ' του πουρνό
τσι πε - πε- πε ούλ' τ΄ν ώρα...
Μα τού' πα : Αυτά είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Είδα τσ' απ'ούδα γλυτουμό
πους ε θα ν' έχου απ' τουν καμό
τσ' είπα, που μέσα μ', α στ'ν ουργή,
διάβουλι δεύρου πίσου
ας πάγου να τ'ν κουλμπήσου
να δούμι τότις τι θα βγάλ'
πα' στου τσιφάλ', τσι στ'ν αμασχάλ',
σκουρδούλα πλια, για ψώρα...
Μα γλέπς, αυτά είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Ξ' μιρώνουντας η Τσυριατσή
---σκουθήκαμι απ' τ΄ μαύρ' τ'ν αυγή!
Τσι στε να στήσ' κουμμάτ' φαγί,
στε να κ'βανίσ' κουμμάτ' νιρό,
ιστέ να βρεί νιμπέτ' στή βρύσ'
στε να του πει στου μαχαλά,
στε να του κ'νισ', να του ψειρίσ',
καλό μισ'μέρ' ξιμπέρδιψι
τσι μ' είπι "σήκου απάνου".
Σ'κώνουμι δα τσι πιάνου
να χαζιρεύουμι τσι γω,
να χαζιρεύιτι τσ' αυτή
----τσι φ'λάγι να χαζιριφτεί !---
Βάζ' του Λινέλ' ένα μ'σουφόρ',
απ' του σιντούτσ', ακράτου
του δέν' μι μιά κουρδέλα στ' μέσ'
θ'λυκών' του τσ' απού κάτου
---σ' αυτά δα είνι μάνα----
μι μια τσινούργια σαν παλάμ'
μπρουτζένια παραμάνα,
διν' τσι σι μένα να σαστώ,
ένα βρατσί απ' τα θ'κά τς πλουμ'στό,
παίρν' δυό γαλιές ένα μισάλ',
ένα τουλπάν' για του τσιφάλ',
ένα κιναρουτό σιντόν'
μιά χούφτα ιλιές, ένα πιπόν',
κουμμάτ' ψουμί, κουμμάτ' τυρί,
μια δυό χιριές απίδια,
δυό τρείς ντουμάτις, τρίγια αυγά
τσι δυό τ'γαν'τά σαβρίδια,
μι τα φουρτών' μέσ' του ζιμπίλ'
τσι λέγου "άγι, μι του καλό"
---βάρκα στου γυαλό---
ας πάγου α δω τι ριζιλίτσ' έχου α πάθου τώρα
Όμους τσ' αυτά είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Σαν ήρταμι στ'ν ακρουγιαλιά τα μάτια μ' αγκριλώσαν!
Τόσις γυμνές τσι τόσ' γυμνοί που'νταν τσι ξιτρυπώσαν?
Κατ' κουπιλούδια μάτια μ' μπούζ΄!
τσιτσίδια τσι χουρίς μπουρνούζ'!
μι κατ' μαγιέλια μ'ση π'θαμή
(τα λεν' θαρρώ μπασκίν', ...μπισκίν...)!!
μι κάναν ζουντανό γιανγκίν'.
Μη γλέπ'ς ! Μη γκούντα του Λινέλ'.
-----Βρε άντι πάγινι απού δώ ! Αμ που αλλού θα ξαναδώ τέτοια λ'μπισμένα πράματα!
Φουνή να μπήξου μ' έρχιτι "Βγάλι χασάπ', τσι γράμματα"!
------Μη γλέπ'ς ση λέγου είνι ντρουπή!
------Άντι, παράτα μι βρε Λέν' να δω τσι γώ μιά προυκουπή!
Ισύ δε μ' ίφιρις ιδώ?
Ε! ότ' είνι να δώ θα δω. Κανέναν ε πειράζου. Στραβός εν είμι, νε γκαβός.
Γλέπου, τσι θα λουγιάζου.
----Έχ'ς γ'ναίκα βρε!!
----Μυαλά που τάχ'ς, μουρή συ Λέν', ουρθίσα!
Τη γ'ναίκα μ' τν γλέπου τσι στου σπίτ' μι τ'ν μακριγιά τ'ν π'καμίσα.
Αμ τα μπισκίνια μον' ιδώ
Λινιώ μ' αγάπη μ' θα τα δω!
Τσ' έδιου π' τα λέμι ρε Λινέλ,
μι τούτου πού'ρτα τσ' είδα,
τ'ν άλλ' Τσυριατσή -- πρώτα η Θιός--
θαν έχου ιγώ βρουτίδα!
Φρινι'αζ' η Λέν' τσι μ αλλουσέρν'
στου σπίτ' μας να γυρίσου.
Τ'ν ακλούθου μ' γω μα του τσιφάλ'
τούχου μ' γυρ'σμένου πίσου!
Τσι γρι γρι γρι, τσι γρου γρου γρου
στου σπίτ τραβούσαμι ντουγρού. Τσι γρου γρου γρου, τσι γρι γρι γρι,
μεσ' του λιουπύρ' δρουμέν' ουγροί,
μόλις πατήσαμι στου σπίτ'
αρπιόμαστι ---άστα μύτ΄μι μύτ'---
τσι σ'κώθκι η κ΄σμους στου πουδάρ,
τσι πήρι η μαχαλάς χαμπάρ',
τσι τόμαθι όλου του ταρσί
τσι τόμαθι όλ' η χώρα
(τσι γω ίλιγα είνι θ'κή μας δ' λειά. τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα!).
Αμ τ' 'αλλου που να σας του πω!
Μη τουν καυγά, τσι τ' γουρσουζιά
ξιχάσιμι τσι του ζιμπίλ, τσι παν χαμένα τα φαγιά
Share
τιριάξαμι, δόξα σ' η θιός
----τσ' αυτή κουμμάτ' σαν αγαθή
τσι γώ κουμμάτ' σαν αγαθός.
Μια φουρά δεν μπουρώ να πω
τσι μ' αγαπά, τσι τ'ν αγαπώ,
χατήρ' πουτές ε μι χαλά,
χατήρ' πουτές ε τνη χαλώ
τσι σαν τνη φ'λώ τσ' αυτή μι φ΄λά
τσι σα μη φ'λα τσι γώ τνη φ'λώ.
Τσι δώσι πάρι, μέρα βράδ'
-----έσουσι χρόνους τώρα....-----
Αυτά όμους είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Ε, όσου α πεις δα, τάχουμι
τσι μεις τα θ'κά μας, τ' "άλλα".
Τα λέμι τσ' ένα χέρ' κουμματ'.
Αμ ως να πει, να παίξ' του μάτ'
γ'νόμαστι μέλι γάλα.
Τσι σαν τα π'λέλια μεσ' στ' φουλιά,
πριν να ξισπάσ' άλλ' μπόρα...
Αυτά όμους είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Ε!! γ'ναίτσις είνι, βρε πιδί μ'
έχιν κουμμάτ' λαφράδα!
Ιδώ δα γι' αλαφρόπιτρις
γινίκαν β'να στ'ν Ιλλάδα
τσι γώ θα κάτσου μα του Ξ'το,
για του Λινέλι μ' να νοιαστώ
για του Λινέλ' που΄νι λουλ'λδέλ'
του πρώτου μέσα στ' χώρα?
Θα πεις, αυτά όμους είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Καμμιά φουρά, λοιπόν που λες,
τ'ν ηρχόντιν κατ' ξαγέρια
----ούλις οι γ'ναίτσις ταίρια!!!----
Να, μια να μαντ'λουδένιτι,
μια να μακρύν' τα φ'στάνια τς,
μια να τα αψ'λών' τσι να παγαίν' σα διάνα απ' τ'ν πιρ'φάνεια τς
τσι γω να διμουνίζουμε,
να λέγου : να δα η γι' ώρα....
Μόλα τα!! αυτά είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Γω τού'λιγα τώρα τσιρό :
Θαν έχουμι τριχάματα!
Δεν είνι τούτα πράματα
για μας βρε συ μουρέλι μ' Λέν' !
Τσείν' χτύπα τσ' γρόθι τσ' στου τραπέζ'
τσι γ'νάτιβγι : "θα γέν', θα γέν"!!!
-----Αμ' τίλουγια να πάμι δα
δυό ν'κουτσιροί αθρώπ' τσ' οι δυό,
να βγάλουμι του ρούχου μας τσι να φουρέσουμι μαγιό,
αμ' πως α πάμε δυό ζουρλοί
να τσαλαβ'τούμι μεσ' τσ' γυαλοί,
να πάρουμι μαθέ του νάμ',
γυμνοί πα στς βράχ' σα τουν Αδάμ,
να γλέπ' μας, κόσμους τσι ντουνιάς
τσι κ'βάρα σιργιαντζήδις
---τα μάτια ντουν γαρίδες---
να γίνουμι ριντίκουλα
μουρή διαβόλ' η κόρα...
Μα λέμι : Αυτά είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Τσείν' όμους που? τ' αλλόφιρι
τσ' άρχισι τ'ν γουργουρίδα.
πότι πους καπαντίζιτι,
πότι πους βγάζ' βρουτίδα
----τ' διαβόλ' τα παλιουθήλ'κα!-----
πότι πους έχ' σι τσίλι'κα,
πότι κουκούδια στου τσιφάλ' ,
πότι σπειρέλια στ'ν αμασκάλ'.
ατζιλουκρούσ'τσι θάλασσα
τσι πότι η Τσυριατσή θαν' έρτ',
γιν'τσ' ένα ζουντανό πληχ'τσό
τσ' ένα κατουχρουνίτ' κου ντέρτ'!
Ήρχιζι τ' λίμα απ' του πουρνό
τσι πε - πε- πε ούλ' τ΄ν ώρα...
Μα τού' πα : Αυτά είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Είδα τσ' απ'ούδα γλυτουμό
πους ε θα ν' έχου απ' τουν καμό
τσ' είπα, που μέσα μ', α στ'ν ουργή,
διάβουλι δεύρου πίσου
ας πάγου να τ'ν κουλμπήσου
να δούμι τότις τι θα βγάλ'
πα' στου τσιφάλ', τσι στ'ν αμασχάλ',
σκουρδούλα πλια, για ψώρα...
Μα γλέπς, αυτά είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Ξ' μιρώνουντας η Τσυριατσή
---σκουθήκαμι απ' τ΄ μαύρ' τ'ν αυγή!
Τσι στε να στήσ' κουμμάτ' φαγί,
στε να κ'βανίσ' κουμμάτ' νιρό,
ιστέ να βρεί νιμπέτ' στή βρύσ'
στε να του πει στου μαχαλά,
στε να του κ'νισ', να του ψειρίσ',
καλό μισ'μέρ' ξιμπέρδιψι
τσι μ' είπι "σήκου απάνου".
Σ'κώνουμι δα τσι πιάνου
να χαζιρεύουμι τσι γω,
να χαζιρεύιτι τσ' αυτή
----τσι φ'λάγι να χαζιριφτεί !---
Βάζ' του Λινέλ' ένα μ'σουφόρ',
απ' του σιντούτσ', ακράτου
του δέν' μι μιά κουρδέλα στ' μέσ'
θ'λυκών' του τσ' απού κάτου
---σ' αυτά δα είνι μάνα----
μι μια τσινούργια σαν παλάμ'
μπρουτζένια παραμάνα,
διν' τσι σι μένα να σαστώ,
ένα βρατσί απ' τα θ'κά τς πλουμ'στό,
παίρν' δυό γαλιές ένα μισάλ',
ένα τουλπάν' για του τσιφάλ',
ένα κιναρουτό σιντόν'
μιά χούφτα ιλιές, ένα πιπόν',
κουμμάτ' ψουμί, κουμμάτ' τυρί,
μια δυό χιριές απίδια,
δυό τρείς ντουμάτις, τρίγια αυγά
τσι δυό τ'γαν'τά σαβρίδια,
μι τα φουρτών' μέσ' του ζιμπίλ'
τσι λέγου "άγι, μι του καλό"
---βάρκα στου γυαλό---
ας πάγου α δω τι ριζιλίτσ' έχου α πάθου τώρα
Όμους τσ' αυτά είνι θ'τσή μας δ'λειά
τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα.
Σαν ήρταμι στ'ν ακρουγιαλιά τα μάτια μ' αγκριλώσαν!
Τόσις γυμνές τσι τόσ' γυμνοί που'νταν τσι ξιτρυπώσαν?
Κατ' κουπιλούδια μάτια μ' μπούζ΄!
τσιτσίδια τσι χουρίς μπουρνούζ'!
μι κατ' μαγιέλια μ'ση π'θαμή
(τα λεν' θαρρώ μπασκίν', ...μπισκίν...)!!
μι κάναν ζουντανό γιανγκίν'.
Μη γλέπ'ς ! Μη γκούντα του Λινέλ'.
-----Βρε άντι πάγινι απού δώ ! Αμ που αλλού θα ξαναδώ τέτοια λ'μπισμένα πράματα!
Φουνή να μπήξου μ' έρχιτι "Βγάλι χασάπ', τσι γράμματα"!
------Μη γλέπ'ς ση λέγου είνι ντρουπή!
------Άντι, παράτα μι βρε Λέν' να δω τσι γώ μιά προυκουπή!
Ισύ δε μ' ίφιρις ιδώ?
Ε! ότ' είνι να δώ θα δω. Κανέναν ε πειράζου. Στραβός εν είμι, νε γκαβός.
Γλέπου, τσι θα λουγιάζου.
----Έχ'ς γ'ναίκα βρε!!
----Μυαλά που τάχ'ς, μουρή συ Λέν', ουρθίσα!
Τη γ'ναίκα μ' τν γλέπου τσι στου σπίτ' μι τ'ν μακριγιά τ'ν π'καμίσα.
Αμ τα μπισκίνια μον' ιδώ
Λινιώ μ' αγάπη μ' θα τα δω!
Τσ' έδιου π' τα λέμι ρε Λινέλ,
μι τούτου πού'ρτα τσ' είδα,
τ'ν άλλ' Τσυριατσή -- πρώτα η Θιός--
θαν έχου ιγώ βρουτίδα!
Φρινι'αζ' η Λέν' τσι μ αλλουσέρν'
στου σπίτ' μας να γυρίσου.
Τ'ν ακλούθου μ' γω μα του τσιφάλ'
τούχου μ' γυρ'σμένου πίσου!
Τσι γρι γρι γρι, τσι γρου γρου γρου
στου σπίτ τραβούσαμι ντουγρού. Τσι γρου γρου γρου, τσι γρι γρι γρι,
μεσ' του λιουπύρ' δρουμέν' ουγροί,
μόλις πατήσαμι στου σπίτ'
αρπιόμαστι ---άστα μύτ΄μι μύτ'---
τσι σ'κώθκι η κ΄σμους στου πουδάρ,
τσι πήρι η μαχαλάς χαμπάρ',
τσι τόμαθι όλου του ταρσί
τσι τόμαθι όλ' η χώρα
(τσι γω ίλιγα είνι θ'κή μας δ' λειά. τσ' ε κάν' να βγαίνιν στ' φόρα!).
Αμ τ' 'αλλου που να σας του πω!
Μη τουν καυγά, τσι τ' γουρσουζιά
ξιχάσιμι τσι του ζιμπίλ, τσι παν χαμένα τα φαγιά
Share
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου