Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

ΓΑΔΑΡΟΥΣ - ΤΑ ΜΥΤΙΛΗΝΙΑ ΜΑΣ Αργύρης Αραβανόπουλος

Μ'σα τς αρ'βώνας παρά τρίχα
να χαλάσουμι τη δ'λειά...

Ψόφ'σι η γάδαρους τς Μαρίγιας
απ' αντιστριφουκουλιά

Τσι να δεις πούνταν μεσ' στ'ν προίκα
------τουν ζημιώθ'κα, πες, ιγώ...

Τ' αθλουγώ πρώτα μη τ' μάνα μ',
μι τ' Μαρίγια τ' αθλουγώ,
τ'αθλουγώ μι τ'ν πιθιρά μ'

------Τι' νταν τούτου του ικράμ?

------Δεν πειράζ' μη λέγ' μουρέλι μ'
τα γραφτά ' νι απί του Θιό!
Αχ! ιμέ να δεις τ'ν καρδιά μ',
πού' νι μαύρ' σα του κατράμ',
να ψουψήσ' η γάδαρός μας
που τουν είχαμι σα γιό!

Τι να κάνουμι? υγεία!
μπόρα 'νι τσι θα πιράσ'!
ο που ζείσ' τσι θα ξιχάσ'!...

----Μπρε, τι λες ίλιγι η μάνα μ' ,
Γάδαρου μας είχατι ταξ'
τσ' είνι του πριπό τσ' η τάξ'
-----ρώτα σ' ούλ'να τ' Μυτιλήν'-----
στου γαμπρό όποιους τάζ' να δίν'.

-----Ναί, αμ' ψόφ'σι!

------Ας μη ψόφα.

------Αμ, σαν είνι δα γραφτό?

------Χουρίς γάδαρου στου λέγου
εν είνι να παντριφτώ!

Μάν'σι του Μαργιέλ' κλιαμένου
μαντρακώ'θτσι μέσ' του σπίτ'.
Τ'ν πήρι του παράπουνου
τσι καταλάλει μ' άπουνου
πού' θιλα, λέγ' απί τσείνιαν
πιό πουλύ, του μακαρίτ'.

Πέρνα μέρα, απάνου στ' μέρα,
μέσα του Μαργέλ' σφαλ'στό.

------Λέγι στ' μοίρα σ' φχαριστώ,
μη κουντόψιλνι η μάνα μ' ,

κάλλιου να στραβώσ' η δ'λειά,
πάρ' α παντριφτείς ναμκιόρ'κα
του Μαργέλ' μι τα κ'ταλιά.

Καλά τά' λιγι η μάνούδα μ' !
Κούνουμ' γω στ'ν αρχή τ'ν κουτσκούδα μ'.
Τι, χαθήκαν δα οι γ'ναίτσις?
Τσι προικιά μι του καντάρ' !

Μι γυρεύγαν για τ' Βδουξίγια
πού' χει όχ' γάδαρου, μα μ'λάρ!
Χώρια που' χει τουν παρά
πίσου, μπρός τσι μη τ'ν ουρά.

....Ε, θα πεις, τώρα η Βδουξίγια,
να...που...τό' να τς δα του μάτ',
πάγινι λουξά κουμμάτ'

τσι γι' αυτό τ' λέγαν "Λουξίγια"
τσ' όποιους ήθιλι να τ' βρεί
έπριπ' α τ' γυρέψ' στουν κόσμου :
" η Λουξίγια η καγιαρή".

Μ'νώ στου Μαργέλ' μι τρόπου,
για τ' Βδουξίγια τσι καλά.

Μ' είπαν β'ληθ'τσι να γιλά
τσι να λέγ' πους πιάσει τόπου
γη μιγάλη τς η κατάρα :

σάνγκιμ' δα κακότ'χια ν' ήνταν
να μη δει μ' αυτήν τ'ν καγιάρα?

Βάζου του τσιφάλι μ' κάτου
να του ξαναδιαλουγ'στώ.
Ναί ! Είχει δίτσιου, μα του Ξ'τό!

Τσι σαν ήρτι πάλι η λόγους
φράστ ! τουν κόβγου μι του τσ'κούρ' :
"Γ'ναίκα εν παίρνου ιγώ μη κ'σούρ΄ "

Μ' είπαν τότις τ'ν Αμιρσούδα,
μη χουράφ' τσι μη πραμάτεια,
πού' χει τσι μπαχτέ, τσι σπίτ'
τσ' απ' τη μιά, τσ΄απ' τ'ν άλλ' πλάγ' στ' μύτ΄,
ίσια τσι τα δυό τς τα μάτια.

Μόνι, που... τα χρόνια τς...να,
γλήγουρα η τσιρός πιρνά...

Μουρμουρίζαν που η γάμους,
'φτος θα πάγινι χαράμ'
γιατί τότις πούνταν μ'κρή
γι' Αμιρσούδα η καψιρή
παίζαν κ'τσό μη τ' Θελξιόπ'
τ' Μπαμπακά, τ' μιγαλουθειά μ'!

Μ'νά μι του Μαργέλ' πα στ΄ν ώρα :
"Κόψει ούγια, δε πανί !
καλουρίζ'κου του... νινί !"

Για του γάδαρου ξιτίγιας,
εμ καμώματα 'νι τούτα,
να καταδιχτώ να πάρου
τ' Αμιρσούδ', τ' γρηγιά, τ' φαφούτα?

Τού' δα...τού' δα...τ' αλουγύρ'σα...
Τό'κουψα μη του μαχαίρ' :
"Οι γρηγιές σαν θέλιν άντρα,
να γαμπρουλουγιώντι τσ' γέρ' ".

Τρίτου προυξινιό καλότ' χου,
τρίτου μέσα σ' ένα μήνα !
Τούτην' δα τνη λέγαν Νίνα !
Νίνα...Νίνα...Ουνουματέλ'
που χτυπά ----ντιν, ντιν!!!----σαν κόρδα,
σα φλουρί τσι σαν κ'δουνέλ' !

Ήνταν τσι προυτιβουσιάνα !
Μπρόβαλ' άξαφνα καρσί μ'
τσι μιρμίδ'ξι του πιτσί μ' !

Τι μουρφιά 'νταν 'φτή, τι νειάτα,
τι κουρμί σφιχτό, σα χέλ' !
Γέλα τσι πιρέχα μέλ'.
Σα συ λόγιαζι γκρημνίζαν
απ΄τουν ουρανό γι' ατζέλ'
τσ' άμα μίλα---ωχ σιβντάδις !
ήλιγις τσιλάηδι π'λέλ' !

Κάναμι βιαστ'κά τ'ν αρ'βώνα--
αρρουστά τσι πέφτ' η Νίνα !
Ωχ, φουρτούνις ! Η γι' αρρώστια
μιά του γύρ'ζι, μιά του τσίνα.

Φέρνου του γιατρό α τ'ν κουράρ'
---δίνου τσ΄ένα κατουστάρ' ! ---

τ' γλέπ', τ' ξιτάζ', --τσι γω α πλαντάζου :
τι έχ' η Νίνα ? ...τι έχ' η Νίνα ?...

-----Μη στιναχουριέσι, λέγ' μι,
είνι μέσ' τουν πέμπτου μήνα...

'Αμα τό' μαθι η Μαρίγια,
μη του μ'νά πάλι μη τρόπου :
"Πάρι αγκαστρουμέν' τη γ'ναίκα σ'
να γλυτώγ'ς απ' ένα κόπου".

Έκλαψα τσι διαλουγίστ'κα...
Τό' κουψα μη τουν μπαλτά :
Εν είνι για μένα αυτά !

Ξαναγύρ'σα στου Μαργέλι μ'
-----Γάδαρός τουν Θιος σ' χουρέστουν !
Πες πους ψόφ'σι σαν παντρέφ'τκα
τσι μ' αφήτσι ιμένα ρέστουν.

Ξαναγύρ'σα στου Μαργέλι μ',
πούνταν πάντα μεσ' στ'ν καρδιά μ',

τσι σι μιά βδουμάδα μέσα
κάναμι χαρές τσι γάμ' !

Μόνι να, η γι' Αμιρσούδα
που απόμ'νι πα στου ράφ',
μη μπαχτσέ, τσι μη χουράφ',
ούλου τζίλουνι τη γ'ναίκα μ',
ούλου είχαν πλιά, τσι αυγά
τσι ντουζντίζαν τουν καβγά.
Τσ' ίλιγι η φαρμακουμύτα,
η γρηγιά, Αμιρσούδα η σκρόφα :
"Σα δεν είσαστι αφουρ'σμένις
γάδαρός σας εν ιψόφα !..."

Τ'ν απουστόμουνι η Μαρίγια,
π' δε χαρίζ' μήδι σι μύγια,
πους μαθέ γιατί παντρέφ'τσι,
τσι πιρνά, τσι ν'κουτσιρέφ'τσι,
τς πνίγ' η ζούλια, τσ' η χουλή
τσι τα βάζιν μη του ψόφου,
πού' νι τ' ουρανού βουλή.

Τσι τ'ν απόσουνι η μάνα τς
μι τουπέ τσι μη καμάρ' :
"ΚΑΝΑΜΙ ΓΑΜΠΡΟ, ΜΟΥΡΗ ΣΕΙΣ,
ΠΟΥ ΑΞΙΖ' ΓΙΑ ΔΥΟ ΓΑΔΑΡ'!!!!




Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου