Η Μυτιλήνη είναι η πρωτεύουσα του νησιού, με πληθυσμό 30.000 κατοίκους. Πλούσια και αντιφατική στην αρχιτεκτονική της κληρονομιά, συνδυάζει σπουδαία αρχοντικά και εκκλησίες του ύστερου 19ου αιώνα, με τουρκομαχαλάδες και λαικές αγορές, το βυζαντινό κάστρο με το αρχαίο θέατρο της. Μιά πόλη γεμάτη ζωή όλο το χρόνο, με το αρχαίο και το σύγχρονο λιμάνι και τα γραφικά προάστια της. Με Αρχαιολογικό και Βυζαντινό μουσείο, το μουσείο του λαικού ζωγράφου Θεοφίλου και το μουσείο μοντέρνας ζωγραφικής Τεριάντ.
Δώδεκα χιλιόμετρα από την Μυτιλήνη κοντά στο χωριό Μόρια, βρίσκεται το Ρωμαικό υδραγωγείο, κτισμένο τον 2.μ.χ. αιώνα. Προχωρώντας βόρεια και παραθαλλάσια, διασχίζοντας όμορφα μικρά χωριά, βρίσκεται ο γραφικός Μανταμάδος γνωστός γιά την τυροκομία και την λαική αγγειοπλαστική. Η επόμενη στάση στην Σκάλα Συκαμνιάς, ένα από τα ομορφότερα ψαράδικα χωριά.
Στη συνέχεια, στο βορειότερο άκρο του νησιού συναντά κανείς την Μήθυμνα (γνωστή και ως "Μόλυβο"), με το μεσαιωνικό κάστρο και την άψογα διατηρημένη αρχιτεκτονική της, το πιό γνωστό τουριστικό χωριό στο νησί, κηρυγμένο ως διατηρητέος οικισμός από την Πολιτεία.
Με ωραίο λιμάνι για ψαροκάικα αλλά και γιώτ, με ανηφορικά πέτρινα καλντερίμια και ολάνθιστες αυλές αλλά και σοβαρή τουριστική-ξενοδο χειακή υποδομή. Σε αυτή την ακτή η θάλασσα ξέβρασε πριν πολλές χιλιάδες χρόνια το κεφάλι του Ορφέα μετά τον διαμελισμό του από τις γυναίκες στην Θράκη, ένα μήνυμα ίσως για τους ποιητές που καταφρονούν με τους στίχους τους τη γυναίκα.
Επίσης ο Αρίων, λυρικός ποιητής και μουσικός, τον οποίον έσωσε απ΄την οργή της θάλλασας ένα δελφίνι ακούγοντας την άρπα του , κατάγονταν από την Μήθυμνα.
Σε μικρή απόσταση από τον Μόλυβο, βρίσκεται το χωριό Πέτρα, με την αμμουδερή παραλια, τα ωραία αρχοντικά και την εκκλησία της Παναγιάς χτισμένη στην κορυφή ενός τεράστιου βράχου.
Στο κεντρο του νησιού είναι η Αγία Παρασκευή, με τα πέτρινα παλιά αρχοντικά και σπίτια γνωστή και για τις ιπποδρομίεςκαι το πανηγύρι του Ταύρου, έθιμα και γιορτές που χάνονται στα βάθη των αιώνων, με ρίζες χριστιανικές αλλά και αρχαίες παγανιστικές. Εκεί κοντά βρίσκονται τα ερείπια του αρχαίου ναού του Ναπαίου Απόλλωνα, και άλλα ενός Ιωνικού ναού (του 3ου π.χ. αιώνα) αφιερωμένου στον Δία στην Ήρα και στον Διόνυσο.
Ένα άλλο χωριό, κτισμένο σε υψόμετρο, στο βουνό Όλυμπος, μέσα σε δάση καστανιάς, πλατάνια και ρεματιές, γνωστό για την αγγειοπλαστική, την παράδοσιακή αρχιτεκτονική και την μουσική του παράδοση, είναι η Αγιάσσος.
Προχωρώντας δυτικά συναντά κανείς τον Πολυχνίτο που έχει ωραία σπίτια με πελεκητή πέτρα,καί πιο νότια βρίσκεται ο οικισμός των Βατερών με την απέραντη αμμουδιά.
Στη νότια ακτή του νησιού βρίσκεται το Πλωμάρι, μεγάλο ωραίο χωριό πλούσιο από παλιά από τα ελαιοτριβεία, σαπωνοποιεία και τα πασίγνωστα αποστακτήρια που βγάζουν με παράδοση αιώνων το περίφημο Πλωμαρίτικο ούζο.
Στο μικρότερο αλλά ομορφότερο κλειστό κόλπο του νησιού, κατάφυτο από ελαιώνες, βρίσκεται η περιοχή της Γέρας, με τα παραδοσιακά χωριά της και το επίνειο τους, το Πέραμα, με ωραία παληά ελαιοτριβεία και σαπωνοποιεία.
Τελος, νότια του Σιγρίου, συναντάμε το πέτρινο χωριό Ερεσσός, γενέθλιο τόπο της Σαπφούς και του Θεόφραστου. Διασχίζοντας τον καταπράσινο κάμπο της περιτρυγιρισμένο από επιβλητικό ηφαιστειακό τοπίο καταλήγουμε στο επίνειο της, την Σκάλα Ερεσσού με μεγάλη αμμώδη παραλία και τουριστική υποδομή.
Με την πανέμορφη, προικισμένη και πλούσια σε ποικιλία φύση της, τους πάμπολλους παραδοσιακους πέτρινους οικισμούς της, την έντονη σε οικονομική και πολιτισμική ισχή ιστορία της, η οποία άφησε στο πέρασμα της εκατοντάδες ιστορικά μνημεία και κτίσματα, είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ για διακοπές, ξεκούραση, άμεση επαφή με την αρχαία και νεότερη Ελλάδα και γιά εργασία ή επενδύσεις.
Είναι αρκετά μεγάλη, προικισμένη σε όλα, τόσο πού αποκλείεται οποιοσδήποτε επισκέπτης της να νοιώσει απομόνωση ή βαρεμάρα, όσο κι αν μείνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου